Mijn eerste dagen Suriname

Goodmorning Paramaribo & goeiemiddag Nederland!

Na een redelijke korte nacht, ging vanmorgen kwart over 6 mijn wekker. We moesten ons melden bij de vreemdelingendienst voor het verlengen van onze MKV (oftewel Machtiging Kort Verblijf), voor mij duurde dit redelijk kort, het was namelijk ook alleen maar even een stempel zetten in mijn paspoort & een nieuwe afspraak maken. Op maandag 16 september mag ik mij daar weer melden, samen met een ander huisgenootje. Hopelijk zijn we dan ook weer zo snel klaar, want er zijn hier eerder studenten geweest die soms wel 7 uren hebben moeten wachten. En geloof mij, dat wil je daar echt niet & ook zeker niet met deze warmte.

Nu ga ik even terug in de tijd & wel naar dinsdag 3 september, mijn eerste officiële dag in Paramaribo. Rond 16.45 uur kwam Stephanie (& meisje dat hier in Paramaribo woont) mij ophalen voor de eerste voetbaltraining. In Nederland had ik al een aantal keren contact met haar gehad & ze is zo vriendelijk om mij op te halen met de auto voor de trainingen & daarnaast kreeg ik ook nog een SIM-kaartje om te lenen, dus vanaf nu heb ik een Surinaams nummer. Het is ontzettend fijn dat Stephanie mij opkomt halen voor de training(en) dat scheelt weer want op dit moment kan ik hier nog niet echt de wegen vinden. De auto’s rijden hier links, bumperkleven & rijden daarnaast ook veelal te hard. Dus hier autorijden wil je gewoon echt & fietsen is hier ook een hele operatie. Ik heb dinsdag avond meteen mee getraind bij V.V. DIVA, DIVA staat voor Dames In Voetbal Actief, we hebben een wedstrijd gespeeld tegen de heren die wij (de dames) met 3-1 hebben gewonnen. Op dit moment is hier de competitie nog niet begonnen, die begint volgens mij volgende maand, dus hopelijk dat ik dan ook gewoon wedstrijden mee kan voetballen. Het was wel even wennen om in de warmte (30 graden & hoger) te voetballen, dus erg zweterig, maar naar mijn mening ging het wel redelijk goed. Alhoewel het nog wel erg wennen is aan de speelstijl hier, in Nederland weet ik zo ongeveer precies wat er van mij wordt verwacht & hier gaat het gewoon allemaal net wat anders! Het veld waar we op voetbalden afgelopen week is gelegen bij de Politie acedemy, je kunt het vergelijken met een groot sportcomplex (zwembad, dojo, sporthal, hardloopbaan) & een voetbalveld zonder lijnen. ;-)

Woensdag 4 september heb ik samen met nog 3 huisgenootjes (die na mij hier zijn aangekomen) een rondleiding gehad door Paramaribo. Waar ligt je stageadres, waar zijn de winkels, waar is het centrum, de Palmentuin, Fort Zeelandia etc. De dingen die ik vooraf wel in de boekjes had gezien en gelezen maar nu heb ik ze in het echt gezien: COOOOOL! Het Surinamegevoel begint nu echt te komen. Daarnaast hebben we het verschil gezien tussen noord en zuid & ik kan jullie wel vertellen dat het verschil ontzettend groot is. In Noord staan kasten van huizen, met allemaal security & grote hekken rond het erf. Het contrast met zuid is erg groot want daar wonen de mensen in oude vervallen ‘krotten’ & het wordt ook afgeraden om daar alleen als student door heen te fietsen, lopen of hoe je ook maar wilt gaan. In het noorden zie je ook weinig tot geen kinderen spelen op de straat in zuid heb je dat wel, daar leven de mensen veelal gewoon op straat & zie je soms hele groepen kinderen met spelen (voetballen & veel vliegeren) op blote voeten. De sfeer (gezelligheid) vond ik in het zuiden wel meer aanwezig, daar zijn de mensen meer op elkaar aangewezen.

Ik woon in een huis met op dit moment met 9 studenten, waarvan het merendeel meiden is. In het achterhuis kunnen zo’n 12 studenten een kamer huren, 6 beneden (waar ik slaap) & boven volgens mij ook 6 en dan heb je ook nog een aantal kamers in het voorhuis die verhuurd worden. De kamers zijn voor Surinaamse begrippen erg goed, een twijfelaar/tweepersoonsbed, een kast, klerenrek & een bureau, maar meer heb je eigenlijk ook niet nodig. Er is een gezamenlijk keuken, woonkamer met tv, een patio met hangmatten & een ruimte waar je met iedereen buiten kunt zitten onder een afdak. Een afdak is hier echt wel een must, met de warmte is dat echt wel fijn.

Voor een ieder die mij een kaartje, brief of overige post wil sturen, hieronder mijn adres:
Kwattaweg 70
Paramaribo, Suriname
(Owja vergeet niet mijn naam te vermelden & aan postcodes doen ze hier in Suriname niet!)

Zo nu tijd voor een powernap, heerlijk chillen in de hangmat & dan vanmiddag waarschijnlijk te zwemmen met mijn huisgenootjes. En als we op tijd weer terug zijn, dan vanavond weer voetbal trainen.