Stuwmeer & Brownsberg trip

Zaterdagochtend 21 september ging mijn wekker vroeg af, dit omdat de bus om 7:00 uur klaar stond die ons naar Brownsberg ging brengen. Voordat we daar heen gingen, namen we eerst nog even een kijkje bij het stuwmeer.

Na het bezichtigen van het stuwmeer reden we verder richting de Brokopondo oftewel naar de Brownsberg. De weg naar boven was erg smal en hobbelig, waardoor je het gevoel had alsof je op een rodeostier zat. Hoe langer het duurde hoe beroerder ik werd. Dit had er denk ik ook mede mee te maken dat we, als je het met Nederland vergelijkt met een krakkemikkig busje omhoog gingen, over een bauxietweg vol hobbels & gaten. Eenmaal veilig en wel boven moesten we even geduld hebben voordat we ons huisje in konden, dit i.v.m. met de schoonmaak. Al snel werd ons duidelijk dat we het huisje hadden met het mooiste uitzicht, beautifull.

Nadat iedereen de spullen had gedropt in het huisje gingen we op weg naar de Leonwaterval. Na een loop van ongeveer een klein uurtje kwamen wij daar aan. Onderweg hadden we nog een aap gespot, dus duurde het allemaal wat langer waardoor een deel al onder de Leonwaterval stond. Zij hadden namelijk niet de aap gespot en waren in een stevig tempo doorgelopen richting de Leonwaterval. Na de Leonwaterval besloten we om nog richting de Irenewaterval te gaan lopen. De klim, oftewel de tocht door de bush bush naar de Irenewaterval was behoorlijk intensief en duurde dan ook langer. Deze waterval was echter wel groter en mooier dan de Leonwaterval. Wederom gingen we weer in onze zwemkleding onder de waterval staan, om af te koelen. We hebben dan ook lekker genoten van het frisse water wat over ons heen viel. Velen, waaronder ik hebben nog gedronken van het schone, koele water, dit omdat we zo stom waren geweest om geen drinken mee te nemen op deze ‘barre’ tocht. De weg terug naar ons huisje hebben we weinig kunnen genieten van de natuur, dit omdat het lopen alle aandacht vereiste. Zo moesten we op de terugweg grote stukken naar boven klimmen over on-vlakke paden, vol met hobbels en boomstronken.

Eenmaal boven gekomen bij ons huisje hadden we alleen een voldaan gevoel & hebben we nog lekker kunnen nagenieten van een goede maaltijd, die echter bij mij niet zo goed viel, maar dat terzijde. We hebben ons deze avond verder vermaakt met spelletjes spelen: Lama’s, Bingo & kaartspelletjes.

De volgende ochtend ben ik samen met een paar huisgenootjes (Inge, Jolijn, Miranda & Baukje) vroeg opgestaan, dit om de zonsopgang te kijken vanaf de Brownsberg. Waaaaauw, wat was dit prachtig & dan ook zeker een aanrader voor een ieder die naar Suriname gaat. De zon komt hier ontzettend snel & heel erg mooi op, dit heeft er mede mee te maken dat Suriname dicht tegen de evenaar aan ligt. Hierdoor kent Suriname ook geen zomer of winter. De temperatuur blijft het hele jaar boven de 28 graden & in deze periode ligt de gevoelstemperatuur dagelijks rond de 40 graden. Naast het weer is vooral ook de Nederlands sprekende bevolking warm, gastvrij en vriendelijk.

Zondag 22 september aan het eind van de middag vertrokken we weer vanaf Brownsberg met het busje richting Paramaribo. Tijdens de rit naar beneden kwam er nog een slang voor ons busje langs, hier hebben we dan ook nog een aantal foto's gemaakt. Het was al met al een super leuke ervaring, nu op naar de volgende trip! ;-)

Owja en natuurlijk ben ik ook nog steeds ontzettend druk met stage, hier zal ik mogelijk in een volgend verslag over gaan schrijven. Ik heb het in ieder geval erg naar mijn zin & ben bovenal ontzettend aan het genieten van alles.

Oan't snel!

Liefs Aukje